Przed oczami stanęła jej zaróżowiona od snu buzia malutkiej Marissy, a zaraz po niej szczerbaty uśmiech łobuziaka Doriana. Strach chwycił ją za gardło jak żelazne kleszcze. Był tak silny, że musiał odmalować się w jej oczach, dlatego czym prędzej spuściła wzrok. Z przerażeniem wpatrywała się w dłonie Blaque'a i zimny, ostry blask jego brylantów. Podniosła głowę dopiero wtedy, gdy była pewna, że może ufać swoim oczom. W subtelnym świetle bocznych lamp człowiek siedzący obok niej wyglądał jak blada zjawa. Tyle że budził stokroć większą trwogę.

- Lady Campion zdołała umknąć. Tamtą drogą. - Alec wskazał na główny trakt. -
Walsh przekazał mu nowinę, która dotarła do Knight House. List od Roberta donosił, że Bel
przybywających kilogramów, właśnie dlatego cieszył się, że jest taki szczupły. Mimo
tam wierzchowca, Eva zaś ruszyła przed siebie pospiesznie głównym traktem. Obejrzała się
To był on. To musiał być jego książę!
zmarłemu, lecz uważam, że dziadek obszedł się z nią nazbyt bezwzględnie. Owszem, nie
- Ach, młodego Jasona? - Eva zatrzepotała wachlarzem i westchnęła. - Nie. On był
- Alec, nie zbliżaj się! - krzyknęła z całej siły przez okno, lecz nie odważyła się
- Nie chcę, żeby ISS wykonywało jakiekolwiek ruchy w Atenach, Paryżu czy Bonn, dopóki tutaj nie zdobędziemy dowodów jednoznacznie obciążających Blaque'a - powiedziała ostro. - Za te sznurki ja pociągam, monsieur.
- Przesadzasz.
- Ogólnie podobała mi się atmosfera tego miejsca. Jeśli zaś chodzi o eksponaty, to zrobiła na mnie wrażenie akwarela twojej prababki.
go w tej chwili nie zechciała! Wszyscy czterej byli rozczochrani, mieli zaczerwienione,
Zaczął nerwowo poruszać nogami, odrzucając czarny piasek na boki. Sięgnął po
Bella mogła bez przeszkód poruszać się po pałacu i przylegających do niego terenach. Każde jej życzenie było od razu spełniane. Jeśli o trzeciej nad ranem naszła ją ochota na filiżankę gorącej czekolady, mogła śmiało o nią poprosić. Nie dość, że jako specjalny gość księcia mogła korzystać ze

zapomniałem, Ŝe to twój daleki krewny.
- Jednak... dlaczego ja? Nawet go nie widziałam - wyją¬kała. - Czemu nie wybrał którejś z was?
Ale... kto?
chlorku potasu, czyli substancji, której uŜyto do zamordowania Jonathana -
- Nie mam. Chciałem tylko popatrzeć na twoją buźkę.
Scott pokazał jej kopertę.
- Tak, to prawda - rzekł. - Ale z chodzeniem gorzej. Stoi, i jak się ją
- Dziękujemy ci, Scott, za uroczą kolację. Pani Caird to
- Przejechałaś taki kawał drogi na zwykłym wozie? - zapytała. Wydawała się bardziej przejmować warunkami, w jakich kuzynka podróżowała, niż powodem, dla którego uciekła z domu.
podobały się najbardziej konie od niego. Często tu przychodzisz? - zapytał, chcąc
- Słyszałam - prychnęła. - Żadna nowina. Jeżeli to już wszystko... - Spojrzała niecierpliwie na zegarek. - Z przyjemnością stwierdzam, że pana czas się skończył.
- Och! - wyjąkała. Wszystkie rzeczy poza szklankami zostały uprzątnięte. - Przepraszam... powinnam była po-móc...
płaszcz i czarne kozaki. Tak samo jak dziewczynki naciągnęła
nie ma go w domu?
- Dlaczego? Stało się coś?